Bugün gayet güzel geçen birkaç saatten sonra dedim bu güzel çocukları ödüllendireyim...
Önce çocuklar coşmasın diye çocuklara içerisinde farklı büyüklükte , birbirine karışmış üçgenler , kareler , dikdörtgenler , elipsler ve yıldızlar bulunan kağıtları dağıtıp , daireleri bulup boyamalarını istedim. Tabi daireye yakın elipsler olduğunu ve elipslere dikkat etmeleri gerektiğini ; elipsleri boyamamaları gerektiğini de anlattım. (Anlayabildikleri kadar) Eh... Daha ilk şekil bulma çalışmamaız. -4 yaş için bir hayli de zor doğrusu.-
Ben de dedim çocuklara "Bugün etkinliklere çok güzel katıldınız , birbirinize ve bana çok kibar davrandınız ve beni çok mutlu ettiniz. Bana en güzel hediyeyi vermiş oldunuz. Ben de size bir hediye vermek istiyorum". Neyse aldım elime sosis balonlarla pompayı sınıfımdaki çocuklara sosis balonlardan köpekler hazırlıyorum. Bir taraftan şişiriyorum bir taraftan kıvırıp çevirip çeşitli köpek varyasyonları yapıyorum.
Bir ara baktım tüm çocuklar etkinliklerini bırakmış beni izliyorlar. E tabi kendi aralarında konuşmalar başladı önce. Sonrasında 2. aşama olan karşıdan karşıya bağrışmalar başladı. Baktım işin sonu kötü. Hediye amacına ulaşamayacak. Dikkatlerini çekmem gerekiyor çocukların. Elimdeki balonu "YANLIŞLIKLA" :)) kaçırıverdim. Elimden kaçan sosis balon "Vyyyyyyt!!" dedi karşı duvardan sekip tavana gitti. "Aaaay elimden kaçtı!" aldım balonu tekrar şişirmeye başladım. Yaramaz balon tekrar elimden kaçmaz mı? Zaten konuşmayı bırakıp kıkırdamaya başlayan çocuklar koptular.
Çocukların eğlendiğini gören ben hemen çalıştırdım kafadaki çarkları. Çocukların dikkati çekildi. Şimdi hadi etkinliklere desem bir süreliğine daha düzen sağlanmış olacak. Ama sazı eline alan Mustafa Öğretmen bırakır mı? "Çocuklar! Aklıma bir şey geldi. Birrr birrr sürpriiiz! Sürpriz bir oyun. Benim köpekleri bitirmem 10 dakika daha sürer. Siz de o sürede etkinliklerinizi bitirin. Eve gitmeye yarım saat kalacak. Son yarım saatte de sürpriz oyunu oynarız. Ama etkinlikleriniz bitmezse , bitirmenizi beklemek zorunda kalırız ve sürpriz oyunu daha az süre oynamak zorunda kalırız."
Sürpriz oyunlara aşina benim çocuklarım. Sürpriz oyunlar genellikle en güzel oyunlar olur. Köpekleri bitirmem 12 dakika sürdü. Çocukların etkinliklerini bitirmesi ise 8 dakika. Arada kalan 4 dakikada ise sadece fısır fısır konuştular. :))
Köpekleri yapmam bitince önce çocukları duvar kenarlarına oturttum. Sonra masaları sınıfın ortasına dizdim. Sonra da aldım jumbo boy keçeli kalemlerimizi diktim en uçtaki masaya. Şişirdim bir sosis balon.
-Çocuklar sizce bu sosis balonun görevi kalemleri devirmek olsa... Benim elimden tekrar kaçsa ve kalemleri devirmeye gitse... Başarılı olabilir mi?
-Eveeeet
Nişan aldım ve bıraktım balonu. Ama panayır yerlerinde , lunaparklarda vb. ayarı özellikle bozulan havalı tüfekler olur ya. Aynı onlar gibi... Ben saat 12 yönüne gönderdim ; o saat 2 yönüne gider gibi yapıp 6 yönüne döndü ve kapanışı da 9 yönünden yaptı.
Çocuklar hep bir ağızdan: "Aaaaaaaaa!"
-Hadi bir daha deneyelim.
Aldım tekrar balonu önce muz şekline girmiş sosis balonu biraz düzelttim. Ama tabi hala eğri... Nişan aldım. Eh biraz da yana gidecek diye hesap edip balonun yönünü de ayarladım. Ama bu da fiyasko. :(
"Neyse!" Dedim. "Ben iyi nişan alamadım galiba. Şimdi sıra sizde. Sırayla sizi çağırıp üçten geriye sayacağım. Bu sırada nişan alacaksınız. Ben bırak dediğimde de bırakacaksınız. Bakalım siz vurabilecek misiniz?"
Daha ilk gelen çocuk indirdi bir tane kalemi. Aman bir havalar. Bir afralar. Bir tafralar... :)
Sonra aklıma geldi bir video çekeyim , bloguma koyayım , paylaşayım...
Bir tanesi her atıştan sonra başladı kopmaya. Vide burada 32 saniye gibi gözükse de aslında 20 dakikada çekildi. Her atıştan sonra çocukları sakinleştirmeye uğraştım.
Ha bir de son çocuğu bırakmaya ikna ettik 1 dakika kadar. (O kısmı videodan kesip çıkardım) :)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder